Ocena rozwoju psychoruchowego dziecka do 3 roku życia

Umiejętność oceny rozwoju psychoruchowego u maluchów jest bardzo ważna. Mowa tutaj zwłaszcza o dzieciach do 3. roku życia, ponieważ im szybciej wykryte nieprawidłowości, tym większe szanse na ich skorygowanie. Wszelkie niepokojące objawy wymagają bowiem wczesnej interwencji diagnostyczno-terapeutycznej. Jak je rozpoznać i kiedy udać się do specjalisty?

Co powinno być niepokojące, jeśli chodzi o rozwój psychoruchowy dzieci? 

Rodzice powinni obserwować swoje pociechy pod kątem ich rozwoju. Po zauważeniu niepokojących objawów należy niezwłocznie udać się do specjalistów, aby zweryfikować swoje obawy. We wczesnym wspomaganiu rozwoju dziecka kluczowy jest bowiem czas. Jeśli chodzi o funkcje ruchowe, to najlepiej działać pomiędzy 3. a 6. miesiącem życia. Zaburzenia słuchu powinny być korygowane przez pierwszy rok życia.

Wówczas dzieci mają większą szansę nauczyć się mówić, jeśli będą regularnie brały udział w ćwiczeniach mowy. Wady wzroku (w tym zez) najlepiej z kolei korygować do 4. roku życia. To właśnie wtedy występują największe szanse, aby dziecko widziało obuocznie. Jeżeli działania terapeutyczne zostaną podjęte po upływie wspomnianych okresów, to oczywiście również będą skuteczne, jednak rezultaty mogą być mniej zadowalające.

Na czym polega wczesne wspomaganie dziecka? 

Jeżeli okaże się, że maluch nie rozwija się tak, jak powinien, to warto zadbać o wsparcie jak najszybciej. W tym celu najlepiej zapisać pociechę do placówki zajmującej się wczesnym wspomaganiem rozwoju dziecka. O to, jakie zajęcia się tam odbywają, zapytaliśmy specjalistę z centrum terapii dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w Częstochowie, który wyjaśnił:

- W naszym ośrodku oferujemy szeroki wybór zajęć indywidualnych i grupowych, które pomagają w rozwoju dzieci, u których występują pewne problemy z rozwojem psychoruchowym. W zależności od potrzeb pociechy można zdecydować się na terapię psychologiczną albo pedagogiczną. Rodzice mogą zapisać dzieci również na terapię logopedyczną i dysleksji. W przypadku niektórych problemów przyda się fizjoterapia, terapia integracji sensorycznej albo terapia behawioralna, która jest dedykowana dla dzieci z autyzmem.

Wyspecjalizowana kadra z pewnością pomoże dobrać odpowiednie zajęcia i ustalić częstotliwość.